Babcia młoda panienka? Dziadek przystojny kawaler? Dlaczego nie! Niezwykłą podróżą do przeszłości uczniowie naszej szkoły uczcili tegoroczny Dzień Babci i Dziadka. 

[2]

Na początku wnukowie dziękowali za wszystko co dobre i przepraszali za to, co niedoskonałe, a mogło być oczywiście lepsze, by już po chwili zabrać swoje Babcie i Dziadków w niezapomnianą podróż w czasie… Piosenka wnuczki z klasy II i taniec wnucząt z klasy III porwały publiczność w lata 70.  [3]

Przed Babciami i Dziadkami jak żywe stanęły pierwsze spojrzenia,  pierwsza randka, pierwszy ślubny taniec. Potem jak lawina posypały się pieluchy, zabawki i zachcianki rodziców, a ze zdwojoną siłą powróciły wraz z wnukami.

[4]

Chórek szkolny przywołał największe przeboje muzyczne lat młodości swoich Dziadków i śmiało może potwierdzić, że cała sala śpiewała z nami takie hity jak „Orkiestry dęte”, „Najtrudniejszy pierwszy krok”, „Przetańczyć z tobą chcę całą noc”. Babcie i Dziadkowie test na znajomość szlagierów sprzed lat zaliczyli na najwyższą ocenę, gdyż bezbłędnie znali słowa, wykazali się nieskazitelną znajomością linii melodycznej i poczuciem rytmu. Wspomnienia odżyły… a o to właśnie chodziło wnukom. Gdy Babcie i Dziadkowie stracili czujność, chórek zaintonował największy z hitów. „Gdzie się podziały tamte prywatki niezapomniane, gdzie tamten świat?” – pytała widownia śpiewem i zdaje się, także sercem. Wówczas uczniowie dali gotową odpowiedź na ewentualne rozterki publiczności – „Wszystko odżywa w nas – wnukach!”.

[5]   [6]

[7]   [8]

Do akcji, na scenę wkroczył nasz szkolny zespół taneczny „Little Monsters” i udowodnił, że pomysłów i energii wnuczętom nie brakuje. Finałowa piosenka „Kawiarenki” wprowadziła publikę w stan melancholii i nastrojowej nieważkości. Bo czy można przejść obojętnie obok słów „Pan i pani zaszeptani, któż to wie, gdzie naprawdę są? Ona z nim i on z nią…” Ale zdaje się, że wnuczęta wiedziały, gdzie podziali się Ona i On. Przecież chwilę wcześniej uczniowie zaprosili ukochane Babcie i Dziadków na poczęstunek do szkolnych kawiarenek!

[9]   [10]

[11]   [12]

Mamy nadzieję, że udało nam się dopisać kolejną, pięknie zdobioną kartę wspomnień w pamięci naszych Babć i Dziadków. (U.A.)