W piątek 31 maja obchodziliśmy Święto Rodziny w naszej placówce. Chociaż pogoda nie dopisała, wszyscy bawili się wyśmienicie.
Festyn Rodzinny to długoletnia tradycja Zespołu w Kotowiecku. Z okazji Dnia Matki, Dnia Ojca i Dnia Dziecka przedszkolacy, uczniowie, ich rodzice i nauczyciele wspólnie spędzali czas. Na wstępie grupa uczniów odegrała „Sto lat!” na nietypowych instrumentach – bum bum rurkach i wyraziła najlepsze życzenia płynące z serca w formie dwóch zabawnych piosenek.
[2] 
Dalej na scenę wkroczyła najmłodsza grupa przedszkolaków i pod kierunkiem p. Marty Nowickiej zaprezentowała niekonwencjonalny taniec kowbojski. Następnie z Dzikiego Zachodu przenieśliśmy się w świat dyskotekowych pląsów, by wraz ze starszą grupą wychowanków z przedszkola i publicznością podskakiwać, machać i obracać się w rytm nowoczesnej muzyki.
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
Kolejny występ zaskoczył zwłaszcza najmłodszych, gdy w znanych postaciach bajkowych maluchy ujrzały swoich rodziców! Mieliśmy okazję obejrzeć trawestację znanej bajki o Baba-Jadze pod nieco zmienionym tytułem „Niezwykła przygoda Jasia i Małgosi”. Przedstawienie zostało przygotowane przez p. Bogumiłę Stodolną wraz z rodzicami jej wychowanków. Wielkie emocje wzbudziło pożegnanie Jasia i Małgosi z mamą i tatą, wędrówka po lesie za słodkościami, zamknięcie bohaterów przez czarownicę w piernikowym domku, porządki krasnoludków i szczęśliwe zakończenie. Morał bajki miał charakter ekologiczny. Jak na bajkową scenerię przystało nawet drzewa wydały się być żywe... Oprócz przepięknej scenografii i choreografii charakteryzacja i kostiumy były zapięte na ostatni guzik.
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
Następnie rozpoczęły się atrakcje dla maluchów, starszych i najstarszych. Każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Konkurencje sportowe opracowała i przeprowadziła nauczycielka wychowania fizycznego. Wysportowani rodzice i dzieci brali udział w wesołych wyścigach. Śmiechu było dużo, gdy w wielu konkurencjach dzieci okazywały się sprawniesze anizeli rodzice. Zawodnicy zmagali się z sadzeniem ziemniaków, rzutem beretem, biegiem z laskami i kręglami, by wreszcie zdobyć ostatnie cenne punkty w liczeniu obwodu danej drużyny. Ponadto każda z drużyn miała za zadanie mianować swoją grupę wymyśloną wspólnie nazwą. Zatem mogliśmy podziwiać sportowe zmagania „Zielonych piorunów”, „Sokołów”, Żółtych panter”, Różowych” oraz „Pomarańczowych tygrysów”. Ponadto każdy z gości mógł indywidualnie sprawdzać swoje możliwości do pobijania rekordów sportowych w konkurencji rzutu obręczą na pachołek i celowania do bramki.
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
Kto bardziej był utalentowany rysowniczo i posiadał dużą wyobraźnię, brał udział w konkursie plastycznym. A wszyscy, którzy marzyli o bajkowym makijażu, mogli udać się do stoiska upiększającego i powrócić z kolorowymi wzorami i malunkami na twarzy. 
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
Po utracie sił w angażach konkursowych można było posilić się nauczycielskim drożdżowcem, czyli ciastem pieczonym przez grono pedagogiczne z kuchmistrzem – p. Łucją Powąską na czele.
[39]
[40]
[41]
Po rozegraniu wszystkich konkurencji konkursowych goście powrócili na salę, by wysłuchać niezwykłego koncertu instrumentalnego przygotowanego przez uczniów pod kierunkiem p. Jakuba Tomalaka. Mieliśmy przyjemność wysłuchania utworów gitarowych i przeznaczonych na keyboard. Zarówno ci starsi jak i ci młodsi uczniowie okazali się znakomitymi muzykami, a my mieliśmy okazję do niecodziennych doznań melomańskich.
[42]
[43]
[44]
Mieliśmy również okazję do obejrzenia zdjęć i filmików z pobytu uczniów na Zielonej Szkole w Łebie. Pani Honorata Maciałczyk z wielką pasją relacjonowała każdy dzień spędzony w nadmorskiej scenerii. Wsłuchiwaliśmy się w szum morza i mowę fok, którą rozumiała jedynie p. Violeta Matuszczak, wpatrywaliśmy się w złocisty piasek na plaży i troszkę żałowaliśmy, że nie wszyscy mogliśmy być na tym wyjeździe.
Pod koniec festynu nastąpiła bardzo emocjonująca chwila – ogłoszenie wyników konkursów i wręczenie dyplomów. Nagrodzeni zostali oczywiście nie tylko przedszkolacy i uczniowie, ale także rodzice. Uśmiech i zadowolenie malowały się na niejednej twarzy, chyba nie tylko dziecięcej… (U.A.)
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]