W roku szkolnym 2017/2018 na lekcjach języka polskiego był realizowany projekt „Lekcje w terenie” autorstwa Urszuli Adrian. Inspiracją do napisania projektu byli uczniowie. Każda z klas IV-VII odbyła cykl lekcji poza czterema ścianami sali lekcyjnej i połączyła przyjemne z pożytecznym. Lekcje poezji na łonie natury to wejście w sytuację liryczną niejednego utworu literackiego. Wiersze dotyczące świata przyrody najlepiej omawiać u jego źródła, dlatego w scenerii pobliskiego parku powstawały trafne interpretacje wierszy Tuwima czy Twardowskiego, napisany został niejeden świetny utwór. Gramatyka w ruchu to stymulowanie kinestetyki w zapamiętaniu informacji, a przykłady części mowy i zdania „znajdowały się” wokół nas, zwłaszcza, że ten świat obok nas cały czas się zmienia, sytuacja nieco inna niż w klasie, daje więcej możliwości aktywizujących. Z kolei spacer po okolicy okazał się pełen komunikatów. Nie sposób opisywać krajobraz czy zwierzę nie mając przed sobą opisywanych obiektów. Na boisku szkolnym dzieje się wiele ciekawych sytuacji, które stały się częścią uczniowskich opowiadań i dzienników. Poniżej tematyka przeprowadzonych zajęć i przykładowe prace uczniowskie. (UA)
KLASA IV
Tematy
„Nasza Mama jest poetką…” – wiersz pretekstem do tworzenia metafor.
Uczniowskie metafory:
Słońce przypomina mi kulę ognia
Topole – ludzi
Modrzew – staruszka
Niebo – niebieski ocean
Trawa – miękki dywan
Kosz – karton
Wiktoria S.
Jak się komunikujemy, czyli w poszukiwaniu komunikatów.
Spacer po Kotowiecku zaowocował znalezieniem mnóstwa komunikatów takich jak: znaki drogowe, reklamy, numery domów, tablice informacyjne…
Zatopić się w marzeniach.
Wiersz Juliana Tuwima Dyzio marzyciel i niebo nad Kotowieckiem stały się inspiracją do napisania własnych wierszy. Oto jeden z nich:
Chmury
Raz chmura jest jak lody,
A druga jest jak jagody.
Trzecia zmienia się w potwora,
A następna w traktora.
Piąta, szósta jak motory,
A każda z nich ma różne kolory.
Jedna z wiatrem pędzi,
Lądując na widnokręgu krawędzi.
Marta
KLASA V
Tematy:
Opis zwierzęcia, czyli temat lekcji przyszedł do nas.
Jak opisać krajobraz? Opis widoku z górki parkowej w Kotowiecku.
Widok z górki w Kotowiecku jest bardzo piękny.
Na pierwszym planie widać dwa domy i szkołę w kolorze szaro-pomarańczowym. Tuż obok znajduje się parking, ogródek i drzewa. Po prawej stronie ciągnie się droga. Od czasu do czasu przejeżdżają samochody. W tle rozpościera się błękitne niebo. Słychać szum pojazdów oraz piękne ćwierkanie ptaków dochodzące z parku. Krajobraz jest ciepły i wiosenny.
Ten widok mi się podoba, ponieważ z góry wszystko jest małe.
Szymon
Dziennik z opisem miejsca – szkolne boisko. Umieszczenie bohatera dodatkowej lektury na szkolnym boisku i napisanie dziennika z punktu widzenia bohatera literackiego.
KLASA VI
Tematy:
Układamy wiersze na temat naszego parku, czyli widzisz, czujesz, piszesz.
Zadania, które wykonaliśmy:
Wejdź do parku w Kotowiecku i przyjrzyj się drzewom. W jakie stroje mogłyby się ubrać poszczególne drzewa idąc na bal?
Jakie znasz instrumenty muzyczne? Wyobraź sobie, że park w Kotowiecku to sala koncertowa. Wskaż porównania parku do koncertu.
Podaj kilka epitetów związanych z przytulnym pokojem. Połącz elementy występujące w parku z powyższymi epitetami.
Miasto
Ulicą stała się aleja,
Samochodami są zwierzęta,
Wieżowcami drzewa wysokie,
Dźwięk pędzących samochodów to liści szum,
Rynkiem jest polana,
A ratusz to opuszczony pałac.
Lecz gdy powiem o tym komuś,
Że miastem park się stał,
Nikt nie uwierzy.
Czy ktoś jeszcze dostrzega wyobraźnię?
Zosia
Poeta, który maluje słowami. Interpretowanie wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera W lesie w pobliskim parku.
KLASA VII
Tematy:
Interpretacja wiersza Kazimierza Wierzyńskiego „Zielono mam w głowie” na tle zieleni.
Między dobrem a złem. Interpretacja wiersza Jana Twardowskiego Podziękowanie i napisanie podobnych utworów poetyckich będących podziękowaniem za otaczający świat. Oto niektóre z nich:
Dziękuję
Dziękuję za wielobarwny świat,
w którym samochody są moim życiem,
gdzie blask słońca ogrzewa mą skórę,
za poczucie wiatru we włosach,
za zielone drzewa szeleszczące w podmuchu.
Dziękuję za moją najlepszą przyjaciółkę,
z którą przemierzam świat smutną i czarną,
a czasem radosną i jasną drogą.
Dziękuję za miłość mojego życia,
za to, że jesteśmy tacy,
jakimi chcieliśmy być.
Dziękuję za chłopaka,
którego kocham najbardziej na świecie.
Po prostu dziękuję za piękny świat.
Katarzyna
***
Piękna księżyca pełnia i limonkowa trawa,
dziękuje za to, że jesteśmy jak dęby wielcy i silni,
dziękuje za dotyk lśniących liści o szmaragdowych kolorach,
dziękuje za złoty piasek, który jest jak słońce
i za ziemię, z której wyrasta to, co najpiękniejsze,
za wszystkie kolory i krystaliczny śpiew ptaków,
za niebo niebieskie jak morze
i te chmury błądzące po falach niebieskich obłoków
i za nasze piękne szczęście.
Aneta
